تشويق خودمان:
جا دارد بعد از جندين هفته‌ي پرفراز و نشيب به خودمان استراحتي تشويق گونه بدهيم البته به اين معني نيست كه نوشتن و قرار ملاقات با هنرمند درون را رها كنيم و به عادت‌هاي قبلي بازگرديم. منظور اين است كه بتوانيم به خودمان كادوي خوبي دهيم و تلاش خود را ارج نهيم. گاهي پيش مي‌آيد كه تشويق ديگران براي‌مان راحت‌تر از تشويق خودمان است. آشتي با درون نشانه‌ي سلامت روحي ماست وقتي خودمان را نوازش مي‌كنيم خلاقيت و آرامش درون‌مان بيشتر مي‌شود و با ديگران منعطف‌تر و مهربان‌تر خواهيم بود.
ما براي خلاقيت و سرزندگي به نرمي اگاهانه‌ايي احتياج داريم ك
ه فارغ از فضاي مسموم مورد عذاب قرار گرفتن است. انعطافي كه آگاهانه‌ايي كه پذيرش و درك همراه آن است. مي‌دانيم چه وقت عبور كنيم و چه وقت بر سر مواضع خود بايستيم. اين انعطاف خشم و باج گرفتن در ندارد بلكه به تمامي فضاي خلاقيت ما را تقويت مي‌كند.
همنشيني با انسان‌هاي سالم و كنار گذاشتن نقش‌هاي مضر:
اين بار كه در معرض رابطه‌ايي ناسالم قرار مي‌گيريد دقت كنيد چه احساسي در حين رابطه و پس از اتمام آن داريد؟ به زور يقين در يك رابطه‌ي ناسالم، مجبوريم نقش‌هايي را قبول كنيم كه با آن يكي نيستيم و به بد شدن حال دروني‌مان منجر مي‌شود.
حال پس از يك رابطه‌ي سالم كه تجربه مي‌كنيد دقت داشته باشيد احساس‌هاي خود را يادداشت كيند و اثر آن را در روزهاي بعدي هم درنظر بگيريد. در يك رابطه سالم مجبور به ايفاي نقش‌هاي اضافي نيستيد. خودتان و خواست‌هاي همگي ارزشمند هستند لازم نيست از افراد ديگر حرف بزنيد از خودتان و حال و احوال درونتان مي‌گوييد و از احوالات طرف مقابل هم مطلع مي‌شويد.
اين هفته كاري كه مي‌كنيد ارتباط‌هاي سالم خود را گسترش دهيد و به برخي از ارتباط‌هاي ناسالم، مودبانه نه بگوييد.
دردها به عنوان منبع انرژي:
هر زمان نارحتي پيش امد به جاي چرا به خود چطور بگوييد و اوضاع را با دقت بررسي كنيد. دردها به ما كمك مي‌كند نقاط قابل بهبود خود را پيدا كنيم و براي اعتلاي درون خود وقت بگذاريم. به هنگام ناراحتي با افرادي كه هميشه حق را به ما مي‌دهند به گفتگو نپردازيم. ابتدا تلاش كنيم مشاهدات خود از چيزي كه پيش آمده بر روي كاغذ بياوريم. به جاي آنكه در ذهن‌مان به قضاوت خود و ديگران بپردازيم آنچه را واقغا اتفاق افتاده بنويسيم. اين كار هم به شناخت خودمان كمك مي‌كند و هم از خشم احتمالي جلوگيري مي‌كند.
پركردن قالب به جاي گلايه با موفقيت‌هاي كوچك:
به جاي گلايه كردن،هدف‌هاي كوچكي را برنامه‌ريزي كينم و رسيدگي به انها را در الويت كاري خود قرار دهيم. مسلم است بعد از هر موفقيت كوچكي كه به دست مي‌آوريم در برابر ناملايمات پيش آمده،اميدوارتر و خوش‌بين‌تر خواهيم بود. چرا كه با هر موقفيتي اعتماد به نفس مان افزايش پيدا مي‌كند و حال و احوال درون‌مان هر روز بهتر مي‌شود و مهمتر از همه ترس‌ها كنار مي‌رود و شهامت بيشتري براي خلاقيت خواهيم داشت. ما احتياج به سبك زندگي نويي داريم كه شاداب‌تر زندگي كنيم.
مربی و برگزارکننده‌ی کارگاه آموزشی بازیابی خلاقیت: مهتاب مرادیان
بازدید از این پست :2881بار
آخرین دیدگاه‌ها