همه‌ی شما با حس خونه‌تكونی آشنا هستين، وقتی همه‌ی درزهای يك مكان و سطوح پنهان اونجا رو تميز می‌كنيم، حس آسودگی و رهايی ما رو مشعوف می‌كنه. خونه يا محل كار و يا در بخش كوچك‌تری مانند كشوی وسايل خرد و ريز، وقتی درهم و بهم ريخته و پر از اشيايی باشه كه استفاده نمی‌كنيم، باعث ايجاد انباشتگی می‌شه. هر بار كه از اين مكان‌های درهم و برهم استفاده می‌كنيم و يا حتی به اونها فكر می‌كنيم، آشفته و پريشان می‌شيم.
انباشتگی، باعث كند شدن حركت انرژی می‌شه كه با ذهن ما ارتباط داره و زندگی در چنين محيطی، رسوبات ذهنی و درونی زيادي ايجاد می‌كنه. هر بار كه بخش كوچيكی از محيط رو از بارهای اضافه سبك می‌كنيم به همان نسبت در ذهن و روان خودمون تغييرات اساسی به وجود مياريم.
باز به همون نسبت كه در محيط پيرامونون با فضای بيشتری روبرو هستيم، احساس می‌كنيم ذهن‌مون سبك شده. به عبارتی با پالايش مكان، به پالايش ذهن دست پيدا مي‌كنيم.
آخرین دیدگاه‌ها